Ik ben zo geworden, door wat ik heb meegemaakt..

Liggend aan de waterkant kijk ik naar de sterren boven mij.
Hier kom ik tot rust en zet ik even mijn problemen opzij.
Ik hoef me hier niet groot te houden.
Ik vind het nog steeds heel moeilijk om iemand te moeten vertrouwen.
Ondanks alles wat er is gebeurd of nog gaat komen, geloof ik wel in het goede.
Ik probeer plezier te maken, maar blijf altijd op me hoede.
Ik wil rust, blij en gelukkig zijn,
op deze plek voel ik me veilig en daardoor vrij.
Ik vraag me af, wanneer is dit gevoel voorbij?
Ik sluit mijn ogen en ik wacht..
Ik houd het niet tegen, beleef het steeds opnieuw,
hoe jij na je daad vuil glimlacht.
Ik kon het eerst niet laten bezinken,
ik begon wiet te gebruiken en te drinken.
Ik leefde in het donker en had de verkeerde mensen om me heen.
De mensen die nog wel om me gaven, deed ik pijn.
Ik wou het allemaal niet horen, voelde me zo klein.
Zoveel gevoel, emoties, van alles ging door me heen.
Ik heb zoveel woede in me zitten, maar nu ben ik gemeen..

Reacties