Freestyle Gedichten
Gedichten langer dan 160 tekens.
In voorzichtig wit
het doek was leeg
geen enkele veeg
ontsierde de
volmaakte structuur
van het oppervlak
ik wilde beginnen
om de diepste
emoties van binnen
eindelijk eens vorm
en kleur te geven
maar was bang
om evenwicht en
stilte te verstoren
die ik daar gekoesterd
had sinds ik ben geboren
toch ben ik begonnen
in voorzichtig wit
zwommen later de
eerste pastelkleuren
behoedzaam naderbij
intuïtief heb ik de vorm
gekozen die het beste
bij mij past ontlading
nadert dan de vrijheid
die er in mijn dromen was
Net even anders
ik kende
het probleem
wilde jou in steen
met houwen
boren en vijlen zag ik
rondingen verdwijnen
nog even hier
een stukje daar
het was nooit klaar
jouw massa verdween
precies daar waar ik
wilde dat het verscheen
maar dan helaas
net even wat
anders dan voorheen
ben er niet uitgekomen
jij bent en blijft nog steeds
het beeld van mijn dromen
Vakmanschap
jij lichtte
altijd kleuren in
schaduwpartijen op
wat echt
van belang was kreeg
een streepje naar de top
vroeger moest men
dat uit eigen zak aan de
opdrachtgever bij betalen
maar de echte schilder
wist de talenten er
al feilloos uit te halen
hij voegde ongevraagd
zijn stukjes magie
aan de compositie toe
want vakmanschap
laat de inhoud ook meespreken
al zijn de woorden reeds vergeten
Triomfboog
je lichtte op
in breekbaarheid
perspectiefte diep
in transparantie
lijnde sierlijk
in de onverwacht
extra vagante
strakte van de boog
die compact
was belast met
een voetstuk dat
op rotsen aardde
de eenvoud van
constructie heeft eeuwen
doorstaan is als triomfboog
de geschiedenis ingegaan
Versteend bewegen
wist het
ongeziene
om de hoek
voelde
wisselen van
spanning overal
hoge tonen
doken krijsend
uit mentaal verval
panisch lichtte
chaos op in
het donkere heelal
strak van schrik
deelde ik dit
apocalyptisch ogenblik
waar dood
gestalte kreeg in
versteend bewegen
zonder afrit
doolden de
gebroken wegen
brak leven
in de ziel
voorgoed geknakt
de hemel bleek
het spirituele
zwarte gat
Met potentie
sprookjes zijn
gedaan voor jou
zoetigheden opgeborgen
alleen het klein
evenredig dat plots
groot kan worden
geef jij nog een touw
nieuwsgierig
als jij bent naar
uitkomst en afloop
interesseert jou ook
de gang van zaken
gewoon door er iets
aparts van te gaan maken
iets met potentie
binnenhalen gaat
altijd zonder dralen
jij trekt steevast aan
het langste eind
omdat avontuur voor
jou het belangrijkste blijft
planning en
exposure zijn voor
jou de vaste pijlers om
van iets goud te maken
of een echte slotendweiler
jij hebt de fijnste neus
voor deze ultieme keus
Blauwdruk
het wordt
geen goud
maar jij laat wel
weer alles blinken
zoals vanouds
jij kunt in het
magisch raken
ernstige slijtage
een stuk beter
maken zonder pijn
alles wat
hapert en niet
goed functioneert
heeft de interesse uit
jouw vakgebied
in de blauwdruk
van het menselijk zijn
lees jij pijn en andere
mankementen uit
het dagelijks bestaan
jij pakt de kans om
met ogen en handen
circulatieverbanden
te herstellen naar
harmonische balansen
Beschreven leven
ik ben niet weg
wel geestelijk vertrokken
heb mijn hersens afgesloten
voor de verlokkingen
van deze maatschappij
zij kunnen er niet meer bij
hoop rust
te vinden in een
opnieuw beginnen door
loslaten en verwerken
fundamenten inspecteren
duurzaamheid proberen
een structurele opbouw
van een filosofisch perspectief
met bijhorende temporelen
alles leek goed te gaan
tot jij plots binnenkwam en
vroeg waar haal je dit vandaan
zij liet mij de
blanco achterkanten zien
van het beschreven leven
daar hoort te staan wat
het je allemaal echt kost om
dit bestaan nog zin te geven
Onzichtbare muziek
jij weet de
watergordijnen
zo te plooien
dat hun ragfijne
schittering alle
kleuren van de
regenboog stralen
lichter en witter
vallen vlokken
dwarrelt zacht
langdurig dromend
kristal tonende sneeuw
op onzichtbare muziek
haar eerste prelude
jij met je vriend
jouw lach in
zijn lange uithalen
de wind die met
nu aanwakkerende
kracht pas stilte vindt
in de aller diepste dalen
Blauwgrijze kou
je broeikast
altijd zoveel
vitaliteit dat
je een direct
adept van de
schepping kan zijn
zongekleurde
levenskracht met
een stralende lach
waarvan het
altijd wel een
onsje meer mag zijn
toch kan
ook jij verstillen
bevriezen in
doorzichtig transparant
dat geen ruimte laat
voor een warme hand
onbereikbaar
opgesloten in
blauwgrijze kou
die een lente
nodig heeft om
eindelijk te ontwaken
in nieuwe kleur
het ijs te kraken
dat zich rondom het
hart gevroren heeft
zo naar de zomer die
in warmte het beste geeft
Rode draad
waar vuur
ooit verbond in
pulserende warmte
kromp het
contact tot een
dunne rode draad
waarin info en data
inhoudsloos passeerden
in een lege straat
oud nieuws
versnelde de totale
staat van ontbinding
totale verwaarlozing
van update en reset
hadden internet platgelegd
alleen de buren
konden met wachtwoorden
nog even binnen gluren
maar niet voor lang
in korte tijd groeiden tal van
virussen achter het behang
Een andere partituur
ik zag
geel dansen
uit de rode vlam
die van de zon af kwam
voelde warmte
in koesterend pulseren
van onzichtbare wolken
die huid masseerden
wist de stijgende
hype van een worden
met de eeuwige bron
ons leven en de zon
heb alles losgelaten
ben gegaan maar pas
in volledige overgave
besefte ik wie dit had gedaan
in alles wat ik deed
echoden herinneringen
die ik nu vermeed
op mijn wegen terug
de kansen die ik
nooit genomen heb zijn er
nog maar dansen vuur
uit een andere partituur
Uithalen en vlagen
jouw handen
zijn helend
ze weten zelfs
het gejammer van
de wind te bedaren
juist met vrijheid
en volumevergroting
dromen tonen een
vriendelijker karakter
dan sissen en fluiten
jij weet ook
hun uithalen en vlagen
die moord als wapen
kunnen dragen onder
zachte controle te krijgen
daar waar trotseren
de zaken op scherp zet
kunnen wiegen en buigen
in meegaandheid ook van
eerbied voor kracht getuigen
op magistrale wijze
weet jij bruutheid op
een rustige manier te
beteugelen tot een
heerlijke steun in de rug
ik zie de lach
die leeft in je handen
als zij geven en nemen
zonder enige consideratie
in samen zijn veranderen
Een schalkse lach
ik weet dat
jij niet zingen kan
maar toch vertolk
je het lied met een
fantastische mimiek
maakt dat tranen
glinsterend
stromen uit de
diepste emoties
van ons warme hart
speelt in een
schalkse lach
met tonen die van
deze heerlijke stilte
zelden kunnen dromen
je performance houdt
de toeschouwer gevangen
met het akoestisch spel
zie of hoor ik jouw lied
waarvan ik nu intens geniet
Lichaamstalen
ik heb eindelijk
een sprookje gedroomd
met veel liefde en
natuurlijk een happy end
waarbij het meisje
lief en hulpvaardig was
van gewone afkomst maar
toch iets koninklijks had
de jongen prees vooral
zijn domme kracht lachte
hard om de stomste grappen
op een slijmerige manier
de contrasten zijn al
neergezet en de spelers
trappen in de valkuil van
de goed gecamoufleerde sloot
daar vertellen lichaamstalen
hun droomverhalen die
in vergelijken op een
ontzettend lief sprookje lijken
toch worden ook zij
snel blij want de ontdekker
van het water komt al snel
vol overgave blaffend naderbij
een warm bad en
rozig slapen zal de volgende
dag wel het sprookje of
de droom tot waarheid maken
Vloeiden uiteen
nog koud
in golven verpakt
rolden de eerste
verhalen op een
al lenteachtig strand
hoofdletters
schuimden in wit
hun belangrijk bericht
doken en vloeiden
uiteen in vergeten
zand wiste
met kwistige hand
onbelangrijke details
alleen waar wind vat
op kreeg bleef in stand
hij joeg de
hotspots wat verder
het land op waar zij
uitwaaierden voor
een groter bereik
eenmaal ingegraven
kon silicium de
mooiste herinneringen
dragen van een
geweldige lentedag
Treuzelkeuze
ik zag
hun lach
oplichtende hoop
in de ogen
maar ook
het weifelachtig
onrustig gedrag
van de treuzelkeuze
in wikken
en wegen komen ze
alle tegenstellingen
steeds weer tegen
zij neigen naar
maar met veel
misbaar keren zij
op de schreden terug
zij willen winnen
hebben uitslagen binnen
maar diep in hun hart
wacht de teleurstelling vast
Op de tast
wij hadden
niets afgesproken
zij zou nachts
niet komen spoken
met een streel of
vaag schreeuwen
om mij iets over
haar bestaan
te laten weten
zij is er gewoon
want sinds haar
verscheiden heb
ik mij niet van haar
kunnen bevrijden
waar zij vroeger
altijd bij me was
is dat nu zelfs bijna
letterlijk op de tast
ze kijkt me aan
loopt mee en praat
geeft ongevraagd
antwoord bepaalt
waar we gaan en
ik laat me leiden
zal zonder haar
mijn dagen anders
nooit kunnen slijten
Baadde aarde
het rondde
in goud de
massa wit
gebundeld licht
waaierde uit in
krachtige stralen
die hun intensiteit
zelf bepaalden
met energie
overgoten baadde
aarde in de
bron van de zon
waar scherpte
en rechtlijnigheid
het credo van
de eeuwigheid zong
Eeuwige dialoog
ik heb
stilte gewist
maar lees op
de gezichten
geen woord
als lichaamstaal
faalt staat
men naakt
ongekend in het
bestaand moment
waar wij het
medemenselijk
aan elkaar
ontlenen is de
dood verdwenen
leven heeft
een eeuwige
dialoog omdat zij
deel is van en deelt
zonder stervensnood