voorpagina sms gedichten lange gedichten quotes zoeken insturen contact

Freestyle Gedichten

Gedichten langer dan 160 tekens.

Geen roze mist

jij hebt de dood
in de ogen gekeken
maar wilde van die
werkelijkheid niets weten

pas later kwam het besef
hoe kwetsbaar het leven
is en welke uiterste datum
er aan onderhoud gegeven is

operaties chemo's
en bestralingen hebben je
niet klein gekregen in een steeds
meer relativerend bestaan

ze lieten je gaan
in de uitbehandeld sfeer
jij vond gelukkig jezelf weer
en hebt dat perspectief ook lief

de dagen zijn geen roze mist
maar hebben sterk doorleefde
structuren in de basis van jouw thuis
geteld met maanden dagen uren

Door wil melker op 10-05-2018 om 04:43 0 1182
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Rode lopers

langzaam werden
rode lopers binnengehaald
contacten niet bestendigd
de uiterste datum is evenwel
nog lang niet verlopen

in een eerst recapituleren
leek mantelzorg goed
te functioneren maar toen
alle impulsen waren gestopt
resteerden slechts herinneringen

uit een vage plek
heel diep van binnen sijpelde
nog een lieve werkelijkheid
die handen bleek te kunnen
warmen in liefdevol omarmen

maar er werd niet
aangeklampt die liefde
was al lang vervlogen
er is geen samen meer
in ogen en elkaar gedogen

Door wil melker op 14-03-2018 om 04:49 0 1383
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Mentale kracht

ik heb in het
blauw van je ogen
blikken gezien die
nog vol fantasie spelen

terwijl in je bed
armen en benen zich
in hun verlamdheid
mateloos vervelen

jij hebt geprobeerd
geleidingsbanen te helen
door met mentale kracht
spieren te strelen

zij waren decor
in jouw sprookjesland
altijd in stilte aanwezig
helaas nooit erg bijdehand

zo zijn zij ieder moment
deel van jou gebleven
in nooit vergeten wat zij
ooit voor jou hebben betekend

Door wil melker op 02-03-2018 om 06:16 0 1280
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Die pluizenbol

zij speelde kleuren
danste muziek
zong sterren van
de hemel maar
mij kende ze niet

ze was die
pluizenbol tussen
opgeschoten bloemen
ravottte op de hei
de hele dag dolblij

wij keken naar
elkaar deelden
een omgeving
er was goed voelen
zonder enige beleving

wij een beweging
eten en weer gaan
maar echt vertrouwelijk
nooit liet jij jouw ogen in
herkenning langs mij gaan

Door wil melker op 14-02-2018 om 05:10 0 1547
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

De catharsis

het zijn geen
duizend stemmetjes
die je vragen om
het genoegen
van verslaving
steeds maar
weer toe te staan
een lot dat jij
met velen deelt

jij bent zo
geschapen met
een gen teveel
maar werken
aan jezelf dat
moet iedereen
zelf bepalen hoe
jij in het leven staat
waar je echt voor gaat

lijden is de kracht
om van verslaving
te gaan winnen
de catharsis van
alle pijnen voel je
diep van binnen
die geeft jou de spirit
om door te gaan je
verslaving te weerstaan

Door wil melker op 08-01-2018 om 05:03 0 1534
  • 1.00 sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 1 stem

Verslaving

zij hebben mij
iets afgepakt
waarvan ik echt
niet wist dat ik
het in mij had

met een zorgvuldig
opgezette val
waarin ik al als
kind werd gelokt en
door hen opgefokt

zij hebben toen
mijn eigen wil gepikt
er een verslaving
van gemaakt die
nu nog steeds bestaat

natuurlijk ben
ik ooit gestopt maar
de triggers werden
sterker in de jaren dat
ik door hen ben gefopt

de keuze hebben
zij mij afgenomen
ik moet stoppen maar
stik nog regelmatig door
het roken in mijn dromen

Door wil melker op 14-12-2017 om 04:50 0 1521
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Zinsbegoocheling

het leek
alsof het pad
naar boven liep

een zinsbegoocheling
want ik hield het
bekende perspectief

toch voelde ik
mijn kuiten dat bedierf
het prettige van buiten

ademen werd zwaarder
mijn stappen trager en
de horizon steeds vager

ben gestopt
met transpiratie overdekt
mijn hoofd chaotisch gek

wilde terug
heb mij omgedraaid
schrok en zag het pad

dat bergopwaarts lag
met mij al in
het diepste dal

hoe ik ooit
ben thuis gekomen is een
van mijn slechtste dromen

wilde wandelend op meer
gezondheid hopen maar ben
tegen een burn-out aangelopen

Door wil melker op 06-12-2017 om 05:31 0 1532
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Een mistig vergeten

ik streel je gezicht
pak wat donkere
schaduw erbij
anders weerkaatst
licht in je blik

juist daar
waar ik tast
jou zoek lijkt
weten een vaag
en mistig vergeten

wij bewandelen
stukjes bekend
jij lacht met de
bloemen die jou
hebben herkend

nog schijnt
de zon in een
wereld voor samen
toch somber jij
regen wat vaker

eens komt de dag
dat jij verbaasd
aan de spiegel vraagt
wie is nou de meneer
die achter mij staat

Door wil melker op 30-11-2017 om 05:38 0 1783
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Verdwaalde uren

vaag klokt de tijd
verdwaalde uren
zijn slagen ben ik kwijt

verdwenen tussen
onherkenbare stemmen
die mijn stilte storen

er lijkt gezelschap
in de kamer want de
tafel is keurig gedekt

maar de stoelen die
als garnering dienen
zijn nog onbezet

het donkert
zonder het gezellig
rommelen van bestek

nog niemand heeft
de kaarsen aangestoken
die er feestelijk zijn neergezet

ik kijk wat
paniekerig om me heen
naar dit vertrouwd decor

voel me heel alleen
verdwaald in deze film
omdat ik nergens bij hoor

Door wil melker op 07-11-2017 om 05:13 0 1525
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

De laatste waan

het windgedicht
over mijn vrind
stormt ook een
menselijk gezicht

ik dacht dat hij speelde
wat vlaagde en de
tijd vertraagde in
de luwte van toen

had met hem te doen
omdat hij zich
stuurloos liet gaan
duikend in de laatste waan

wilde de wereld zien
zijn krachten meten
zonder ankers en
limieten alles vergeten

liet zijn macht tot
orkaankracht vieren
maar verzoop in
gezwollen rivieren

kon hem niet bedaren tot zijn
stormpsychose was uitgewoed
platgespoten zond hij mij
een vrijwel windstille groet

Door wil melker op 29-10-2017 om 04:40 0 1696
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Euforie is voorbij

het was zo'n dag
dat ik mezelf
driftig bezig zag
opererend tussen
jouw lach en de
speren in mijn hart

balancerend met
liefde en onmacht
om aan beiden
gestalte te geven
in het schizofrene
uren beleven

ik dirigeer maar
mis de basis om
op terug te vallen
mijn stok verkort
steeds meer bereik
zodat chaos over blijft

weer bloedt
de stekende pijn
waar liefde slechts
tijdelijk kan zijn
de euforie is voorbij
jouw lach blijft toch bij mij

Door wil melker op 15-10-2017 om 05:37 0 1817
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Er is een perspectief

nog pluk je
de dagen maar
het oogsten lijkt voorbij

onbekommerd
heb je nog gezomerd
met plezier en zorgenvrij

een klein stukje
oneffenheid deed jou
toen nog niet struikelen

je zocht er in
negeren liever het
ruime van de buitenkant

na een lichte hint
ben jij toch in
het ziekenhuis beland

optimistisch als altijd
maar de strijd blijkt
zwaarder dan je dacht

er is een perspectief
waarin je moet geloven
heb het leven maar oneindig lief

Door wil melker op 10-09-2017 om 05:03 0 1529
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Behoedzaam

hij had zijn handen
donker gevlekt
vingers op een hoopje
vervormd en krom
voor zich op tafel gelegd

maar een leven lang
uitstralende pijn
kreeg hem niet klein
hij heeft alles benut
om zichzelf te kunnen zijn

zijn stem klinkt zacht
woorden onderhandelbaar
in zijn aanwezige lach
lichte ogen kijken
met verlies van kracht

nog tast hij
behoedzaam naar de
wereld om zich heen
die langzaam uit zijn
vingers is gegleden

voelt zich onbestendig
en moederziel alleen
want alle dierbare
herinneringen lijken te
verdwijnen een voor een

Door wil melker op 11-08-2017 om 05:07 0 1473
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

De prijs van chaos

verbeten trok hij
strakke lijnen op papier
begrensde openheid
ontspande in plezier

met rond verloor
hij zicht en voor
krullige tierelantijnen
is hij nooit gezwicht

zijn perspectief wist
enkel dag en uur
want morgen was vol
onbekende zorgen

hij kende de prijs
van chaos door
teveel impulsen tegelijk
de medicatie voor ontwarren

leeft nu in eigen tinten
grijs die ondanks alles
zijn hart met kleuren vullen
in plaats van het wit-zwart

Door wil melker op 10-06-2017 om 04:47 0 1747
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Kleine gebaren

sereen was de stilte
die het blauw witte gaf
waar ik nog afgedekt
in drie zonnen mijn toekomst
aan enkele draadjes zag

alleen ogen bewogen
in kijkend lezen
handen spraken met
kleine gebaren woorden
die adequaat werden begrepen

dit protocol
was niet hol maar
hechtte het team in
ervaren om samen ook
deze klus goed te klaren

subtiel werd ik verleid
wat meer dan mijn lijf
bloot te geven om zo de
spanning van het gebeuren
met meer rust te kleuren

nog kijk ik terug
op die gezellige club waar
niemand steken liet vallen
alleen ik ben de klos pas na acht
dagen maken zij de hechtingen los

Door wil melker op 05-05-2017 om 05:27 0 1594
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Schreeuwt nog geen pijn

het schreeuwt
nog geen pijn maar
rafelt aan mijn zijn

voel met
mijn geest dat er iets
vreemds is langs geweest

waarvan sporen
die niet bij mij horen
mijn lichaam activeren

tot een verdediging
in een proberen
het lijf te normaliseren

zekerheden worden
op de proef gesteld
tegen dit externe geweld

nog ben ik niet geveld
door het mobiliseren van alle
krachten tegen deze machten

maar twijfel soms aan de
uitslag van deze titanenstrijd
die ligt nog niet binnen handbereik

Door wil melker op 03-04-2017 om 05:13 0 1859
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Niet voortborduren

hij telt met
al zijn vingers
lacht vriendelijk
als ik iets vraag
beantwoordt mijn
groet als ik weer ga

maar samen praten
doen we niet meer
hij kan geen richting
houden in het sturen
niet voortborduren
in dezelfde kleur

toch hebben wij
een lijvig testament
de fotodoos ons
eigen monument
in kijken lachen wij
samen maakt ons blij

hij luistert ademloos
als ik vertel over het
spelen toen en hoe wij
ons nooit verveelden
dat plezier kan niet meer stuk
in weer herkennen van geluk

Door wil melker op 24-01-2017 om 05:08 0 1856
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Los van papier

ik had even
een goede tijd
maakte een tekening
die nergens op leek

tot de strepen
begonnen te dansen
los van papier
lichtten zij op in plezier

ik riep nog
kom kijken maar
niemand liet iets
van interesse blijken

ik heb hem
op de muur geplakt
het stilleven van strepen
is verder rustig gebleven

en toch als
ik passeer dan
dansen ze weer een
stukje van mijn echte leven

Door wil melker op 30-12-2016 om 05:33 0 1778
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Reflecterend aan voorheen

ooit hebben wij
voor het eerst
zijn schaduw gezien
vrijwel niet van
echt te onderscheiden

wij twijfelden nog
of het toen ook
aan ons heeft gelegen
we zagen het eerste
beven van zijn hand

alles ging later
zijn eigen rustige gang
maar in goed onderscheid
raakte hij langzaam zijn
markantste stukjes leven kwijt

nog lichtte hij op
in volle zon maar
donkerde steeds meer
in stille momenten
reflecterend aan voorheen

zijn schaduw
heeft hem ingehaald
verdwaald in licht
en zoekend naar tijd
weet hij zichzelf niet meer

Door wil melker op 01-10-2016 om 04:53 0 1822
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen

Kil en secuur

je lacht altijd
als een stralende hemel
wolken en zorgen voorbij

toch ken je ook
periodes met stilte
niet geheel spanningsvrij

een heerlijk mensenkind
dat echter op de grafiek
het streepje gewoon niet vindt

kil en secuur
is de diagnose gesteld
niet normaal wat dan wel

want jij kleurt het leven
met een extra accent
ik stimuleer jouw warm talent

geef je twee handen
om samen te gaan
duiken weg voor de maan

wij balanceren
tussen ziek en normaal
gelukkig doen wij dat allemaal

Door wil melker op 24-09-2016 om 05:11 0 1701
  • sterren
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 0 stemmen
naar boven
top