Een lege plek

Ik weet het wel,
ik ben echt niet gek.
Ik mis je gewoon heel erg,
en in m'n hart zit een lege plek.

Ik weet het wel,
dat iedereen dat altijd zegt.
Ik zou het anders willen doen,
maar ik weet niet hoe je dat gevoel uitlegt.

Ik weet het wel,
dat je niet terugkomt doordat ik je mis.
Maar het lijkt gewoon,
alsof m'n verdriet dan iets minder is.

Ik weet het wel,
dat je gewoon niet anders kon.
maar ik was de enige die je begreep,
die wist dat je 't niet verzon.

Ik weet het wel,
dat je nu bent wat je wou: eindelijk vrij.
Maar is er niet iets wat je bent vergeten?
Waarom nam je geen echt afscheid van mij?

Ik weet het wel,
dat ik niet moet overdrijven.
maar je moet weten,
dat je altijd in m'n hartje zal blijven.

Lieve schat, waarom nu?
Waarom niet gewoon nooit.
Het is alsof m'n hart koud wordt,
en nooit meer ontdooit.

Ik mis je,
en ik heb je lief.
Ik krijg steeds weer tranen in mn ogen,
bij het lezen van je afscheidsbrief.

Hele dikke kus van je meisje.
liefs,