tranen van verdriet

Ik bel je op…
Voicemail
Ik roep je naam…
Je bent stil

Ik denk aan je…
Je denkt niet terug
Ik ren achter je aan…
Maar je bent té vlug

Ik kijk je aan…
Je doet alsof ik niet besta
Ik geef het op…
Ik ga

Jij merkt het op
En komt heel snel
Je geeft me een zoen
Nu wil je wel

Twee dagen later
Hetzelfde ritueel
Nu begrijp ik
Ik doe veel te veel

Waarom moet het altijd
van mijn kant komen?
Waarom kan ik niet één keer
in jouw armen wegdromen?

Waarom laat je me niet één keer zien
wat ik waard kan zijn?
Waarom doe jij mij altijd
vreselijk veel pijn?

Ik geef je nog 1 kans
Ik ben naar je op zoek
Maar dan sta jij te zoenen
Met het meisje van de hoek

Ik had gelijk
Mijn daden waren nutteloos
Daarom snap ik ook
Dat je voor de ander koos

Je deed me pijn
Keer op keer
Maar dat is afgelopen
Want ik ben er niet meer…

Tranen van verdriet
Niemand die het ziet,
want ik ben er niet
....