Voorbij

Ik wou je niet kwijt.
Maar heb nu ook geen spijt.
Je behandelde me niet meer goed.
Snapte je wel dat het me verdriet doet.

Er is teveel veranderd tussen ons om overnieuw te beginnen.
Mijn hart heeft zich beschermd, die kan je gewoon niet meer voor je winnen.
Zoveel tranen die gevallen zijn.
Ik heb het gewoon gehad met elke keer weer dezelfde pijn.

Ik bleef denken aan de goede tijd.
Maar het bleef aanvoelen als een strijd.
Je wou gewoon niet meer voor ons gaan.
Maar je wou ook niet alleen komen te staan.

Helaas is je dat nu gebeurd met je gedrag.
Ik vraag me af, heb je nu nog steeds zo'n lach?
Het was dom om te blijven hopen dat het wel goed kwam.
Maar nee, jij hoort niet bij, je bent niet mijn man.

Ja, je was mijn hart en mijn ziel.
Maar iets van binnen heb je vernield.
En misschien kom je er nog wel achter wat je bent verloren.
Maar ik kan niet meer in je worden geloven, dat heb ik me gezworen.

Je bent niet meer hoe je bent geweest.
Nu is het leven voor jou één en al feest.
Maar het maakt me niks meer uit.
Ik kijk alleen nog maar vooruit.