Zo verweg, maar zo dichtbij

Het maakt niet uit,
Ik weet,
Het ligt aan mij.

Het maakt niet uit,
met jou aan mijn zij.

Maar dat is het net,
Je bent er niet.

We zijn wel samen,
maar ik zie 'ons' niet.

Ik hou van je,
'Ik ook van jou',
is wat je zegt,

Maar waarom,
Waarom voelt het niet oprecht?

Ik had het aan kunnen zien komen,
Ik had het kunnen voorkomen.

Was het dan waar,
Wat ze zeiden?

Had ik het moeten vermijden?
Me van je af moeten scheiden?
Tegen mijn liefde voor jou moeten strijden?

Je hebt mijn hart,
Je kunt me als een marionet bespelen,
Me zo liefdevol strelen.

Soms kun je niet zonder me,
en zie je me iedere dag.

En dan sla je weer om,
Verandert je gedrag.

Je bent weg,
Ineens heb je geen tijd meer.

Dat steekt me,
Keer op keer.

Is jouw liefde voor mij wel echt,
Is het allemaal waar wat je zegt?

Denk je dat ik niet weg zal gaan?
Als ik ga,
Kom je dan achter me aan?

Ik wil weten waar we staan,
Of dit het waard is,
Of je echt voor me wilt gaan.

Het is al eerder zo geweest,
Is het een verhaal dat zich zelf herleest?

Denk niet dat ik weer erin zal trappen,
Een derde keer ons zal niet gebeuren,
Dat kan ik je verklappen.

Je bent me kwijt,
Als je me laat gaan.
Ik kan op mijn eigen benen staan.

Ik hou van je,
en dat zal ik mijn leven lang.

Maar toch moet ik dan voor mezelf kiezen.
Uit eigen belang.

Het breekt mij,
Hierover te moeten nadenken.

Je bent zo ver weg,
Maar zo dichtbij.