Net binnen zonbereik

kristal berijpt hangt
een schitterend spinnenweb
net binnen zonbereik

nog zijn ramen beslagen
vragen om onze namen in
een licht ontdooiend hart

als je voorzichtige lach
in de koude ochtendlucht
lieflijke wolkjes dampt

zie ik je ogen smelten
door dit eerste moment
van zoveel winterse pracht