Na het demasque

ik zag je spelen
jij had de lach van
duizend minnestrelen
in een lieflijke variant

een stem met
minstens drie octaven
die jij heel frequent
afwisselend op liet draven

ogen die traag loken
met tranen van
kinderen te vinden op
een zigeunerschilderij

jouw onhandig
bewegen bleek een
zegen voor de act die
jij van nature speelde

pas na het demasqué
mocht ik zien wie
jij was en waar jij
je ziel verborgen had

grijs domineerde tinten
uit je persoonlijkheid
geen uitgesproken karakter
na je knipoog zag ik pas de clown