Zonder magie

hij zag haar handen
zonder magie van
verborgen talenten

wist hoe tijd
groeven had getrokken
in vereelte huid

er was geen mystiek
in het aards vermoeien
dat werken heette

met een lijf dat
bij iedere beweging pijn
en ellende niet kon vergeten

toch was er altijd
de lach die in elkaar ontmoeten
zoveel blijdschap en warmte gaf