Cirkelende tijd

we kringden zittend
benen gekruist
handen verbonden
samen toch thuis

we lachten
om liedjes
in hun subtiele tekst
bleven wij de mietjes

maar het ogencontact
wist van steviger
doorpakken met
onschuldige blik

we laagden zo
voor elk wat wils
maakten ruimte
voor binnen en buiten

speelden zonder
knikkers in het
keuren van kleuren
in hun ronde vaart

kenden geen beste
ook zonder snelste
bleef de spanning
voor ieder bewaard

wij ervaarden het
fluctueren van lading
in een cirkelende tijd
van hoekigheden bevrijd