In de hemel

nog neem ik
mijn stapstenen mee
heb er genoeg om
mijn bagage
droog te houden

met eerbied en uit
erkentelijkheid
gekozen maar ook
voor stukjes drift die
boven komen drijven

nog kan ik droge
voeten houden
maar ik moet keuzes
maken en zaken
kwijt zien te raken

om mijn pad te
blijven volgen mee
te dragen in liefdes
verbondenheid dat
iedereen begrijpt

en dat steeds
meer van mij gaat
vragen en opluchting
geeft tot het laatste
steentje verdwijnt

omdat er nu een
vogel op landt is er
gelukkig voor mij
nog enkel een plaats
in de hemel vrij