Langs de goot

ik zag
kou in
duizenden
kristallen
dwarrelend
vallen

waar stilte
vroeger
raasde
wagen zich
nu alleen
nog maar

patsers
op de weg
die glinsterend
hun lachende
bravoure
spiegelen

de gladde
toer fataal
afgebroken
in uitglijden
met val naar
bloedrood

dat sneeuw
in overvloed
doet smelten
het leven snel
laat verwelken
langs de goot