Jouw afwezigheid

ik raakte
langzaam
aan aarde
nadat ik
op wolken
gelopen had

een eerste touché
kwam hard aan
op de bevroren
bodem van een
witte nog niet
belopen wereld

recht op
neus in de lucht
met langzaam
meerderend zicht
dat nieuw voor mij
paste in beginnen

horen en voelen
hoe hard leegte mij
zijn alleen zijn
toeschreeuwt en
hoe verloren de
uiterste wanhoop

flitsend dondert
aan wat altijd was
en nu even kortdurend
niet goed voelbaar is
wel jouw afwezig zijn
in onversneden realiteit