Ik sluit m'n ogen,
en probeer het te vergeten,
want ik ben te bang om door te leven.
Ik heb mijn beslissing genomen,
al m'n gevoelens barsten uit.
Maar ik heb niemand om bij te schuilen.
Ik hoor zacht gefluister,
het is een stem van de liefde die me terug wil.
De hel is zo dicht bij en het paradijs zo ver weg..
Wat moet ik doen?
Maar ik geef niet op!
want Verdriet is tijdelijk
opgeven voor áltijd.