Het gaat even niet zoals het hoort
Even was er geluk, nu weer verstoord
Toen kwam het mes er weer voor
En sneed de littekens door
Het heeft geen zin om te blijven snijden
Ik laat mezelf alleen maar pijn lijden
Alleen omdat het leven een zwart iets is
En dat ik de tijden van het geluk zo mis
Wanneer zal het weer goed gaan komen?
Wanneer kunnen we weer rustig dromen?
Meiden, bedenk nu maar heel goed
Waar willen we heen met ons bloed?
Het hoeft niet door te stromen
We kunnen bij elkaar komen
En over al onze problemen praten
Dan zal je jezelf niet meer haten
Praten is het beste medicijn
Ik wil er voor jullie allen zijn
Wat er ook gebeurt, hoe erg het is
Bij mij is niks raar of te erg!!
Sterkte iedereen!