Koude rillingen over mijn rug,
Het komt nooit meer terug.
Het is gewoon voorgoed voorbij.
Het maakt me alles behalve blij.
Het was zo onverwacht, jij was van mij.
Je was overal, en vooral zo dichtbij.
Toch heb ik je moeten laten gaan.
En laat ik af en toe om jou een traan.
Jij, die ik nu elke dag weer mis,
Jij die niet meer bij mij in de buurt is,
Jij die mij gek heeft gemaakt,
Jij die verschillende gevoelens in mij losmaakt.
Twee personen, in één,
zoals jou was er vast geen,
Het was moeilijk om je los te laten,
Maar jij hebt mij uiteindelijk verlaten.