Nooit had ik gedacht dat jij zo zou zijn.
Dat jij mij tot wanhoop dreef,
dat jij wilde zijn wie ik ben,
dat jij mij belachelijk maakte
maar toch vrienden bleef,
dat was mijn fout.
Nooit had ik gedacht
dat jij tegen mij zou liegen.
Dat jij verhalen over mij rond vertelde
waardoor mensen mij raar aan keken.
Waarom? Door jaloezie?
Nooit meer zal ik voor je klaar staan,
dat deed ik te vaak.
En jij die mij zwart maakte
om te zijn wie ik ben,
zo ging het toch?
Nooit zal ik dit vergeten,
want dit doet mij zo'n pijn...
Want door jouw stomme jaloezie
kan ik niet meer zijn wie ik hoor te zijn.