Herinneringen aan jou en mij dansen door mijn gedachten.
Hoe we waren en wat we dachten,
niemand heeft ooit zo sterk in mij doen geloven
en zoveel zelfvertrouwen gegeven.
Maar je liet mij in de steek.
Ik vraag me af waar het fout is gegaan.
Misschien was het een hopeloze liefde of misschien ben je nou eenmaal zo.
Maar een ding weet ik zeker, deze pijn werd mij te veel.
Ik moest jou uit mijn gedachten zetten.
Ik heb precies gedaan wat jij me vroeg.
Ik gaf je alles en nu...
Nu heb ik niets meer behalve een foto.