Lieve opa,
ik kijk naar boven
en kan het nog steeds niet geloven.
Waarom moest jij het zijn?
Echt waar, het doet me zoveel pijn.
Je was de liefste opa die er bestaat,
een opa die mijn hart niet verlaat.
Ik denk nog aan je elke dag,
en telkens verschijnt weer die ene lach.
Veel goede herinneringen met jou,
die herinneringen die ik nooit vergeten zou.
Ik wil dat je trots op mij kunt zijn,
heel erg trots en zonder pijn.
Ik mis je!