Ik kijk naar de sneeuwvlokjes buiten,
langzaam bedekken de sneeuwvlokjes de ruiten.
Maar ik, ik stoor me daar niet aan,
ik laat langzaam mijn gedachten weggaan.
Ik denk aan jou, aan die ene keer,
toen was het ook van zulk weer.
Ik kijk naar de sneeuwvlokjes buiten,
je hoort geen enkel vogeltje meer fluiten.
Maar ik, ik denk aan jou en je mooie ogen,
die mij keer op keer hebben bedrogen.
Ik kijk naar de sneeuwvlokjes buiten,
steeds meer bedekken ze de ruiten.
Ik laat mijn gedachten niet meer gaan,
snel pink ik hem weg, die ene traan..