pas op de zomerdag
is de laatste sneeuw
rond zijn hart
langzaam gesmolten
heeft zijn ziel
vrijheid gekozen
uit een lichaam gedragen
door het wit van talloze rozen
volwassen zwart
naast het speelse licht
dat de kinderen dragen
als hij wordt begraven
pas later komen
het besef en de vragen
als zijn ogen en lach
weer leven in hun hart