heb in zwart wit
fragmenten gezien
uit de film van mijn leven
geen ondertiteling
en overbodig commentaar
de regisseur riep draaien maar
de spelers niet geschminkt
in strak decor en
zonder spel wisselde het jaar
de buitenkant gordijnen dicht
deuren driemaal in het slot
samen eten van de geschafte pot
onzichtbaar bleef
de vrijheid die wij toch
in deze jeugd vergaarden
met wilde haren
kwamen kleuren en muziek
in flower powers piek
het terug zien van dat strak
geordend leven lijkt banaal
maar wij genoten toen allemaal