sluiten
print

Donkere stegen

ik kende pleinen en straten
waar middenklassers hun
welverdiende boterham aten

nu zijn het donkere stegen
waar klinkers blinken
in regen van kil neonlicht

de wijk wordt gesaneerd
mensen dienen te verdwijnen om
elders als normaal weer te verschijnen

maar het sist en gist verloedering
het spel werd al gespeeld toen de
eerste kansloze als huurder verscheen

Dit gedicht werd geprint vanaf www.smsgedicht.nl