Jij bent die ene jongen,
Waar geen woorden voor bestaan.
Die ene bijzondere jongen,
Waar alleen sprookjes over gaan.
Maar ik zag jou,
En ik wilde jou,
Ik had jou,
Maar jij liet mij gaan.
Omdat ik teveel was veranderd,
Je kende me niet meer.
En door die tijden die we hadden,
Besefte ik het me steeds weer.
En als ik die persoon van toen kan zijn,
Zou ik dat met heel mijn hart willen zijn.
Want als ik jou zie, besef ik dat ik je mis,
En dat doet me veel pijn.
Want ik wil alleen bij jou zijn.