Ik kijk om me heen, ik ben alleen.
Ik kijk rond, en ik dacht dat jij daar stond.
Ik hoor stilte, kilte om me heen.
Een traan over mijn wang, ja, ik ben bang.
Was bang...
Bang dat ik jou nooit meer terug ging zien, misschien?
Ik wist dat die dag ging komen, waar ik mijn ogen open na het dromen.
Ik keek weer om me heen, meteen.
Toen kreeg ik te horen dat je weg was.
Weg was niet voor één of twee, nee.
Nu ben je ver weg, weg van mij, er bestaat geen 'wij' :(
Ik probeer je te vergeten, maar dat zal je nu niet weten.