Gedragen door de wind
verzacht door het geluid van
twinkelende bladeren
die mij zacht vooruit blazen
zonder enig geduld.
Ik voel de energie,
het bloed stroomt glinsteringen
waardoor hemelszacht
mijn voeten afscheid nemen
van de grond,
die mij ooit ontzettend lief had.
Neem me mee
over de tuinen
waar de vlinders dansen op
zachte verloren woorden
en blaas
nog één keer jou naam.
En vergeef me,
dat de lucht jou niet draagt
maar ik jou liefde mee neem
naar de plek
die mij niet meer tilde
maar gewoon vooruit blies.