jij toverbalt
zuigt kleuren
van het bot dat
al kaalgevreten is
snuisterijt gewone
dingen die plots
een nieuwe tekst in
een oud lied gaan zingen
tierelantijnt en
versiert wat niet echt leeft
vampiert onbekommerd
de vrijheid die men nog heeft
maakt van de dood
een open goot in het
nu al af dingen op
dierbare herinneringen
je toverbalt
tot ver in het rood
uiterst gelikt kleur jij hun
leven in afhankelijke nood