ik heb hem
jarenlang zien staan
tot hij zijn laatste
knieval heeft gedaan
de knoest als
overblijvend monument
het leven heeft hem niet
verwend in zijn bestaan
maar hij stond
steeds meer in de weg
ik heb uiteindelijk zijn
sterkste wortels blootgelegd
met hakken zagen
en breken hoopte ik zijn
aanwezigheid te vergeten
het is me niet gelukt
in de rulle aarde
ontwaarde ik zoveel leven dat
ik het mezelf niet kon vergeven
om die schepping teniet te doen
deze kleine werelden
vernietigen voor
eigen woongenot vergeeft
zelfs geen barmhartige god