sluiten
print

Afnemend licht

waar is de wereld
ik ben weg maar toch
voel ik nog mijn warme bed

zie allerlei figuren
zich laten oversturen in
ontsteltenis en diep verdriet

hun handen strelend
langs mijn haren en gezicht
in een traag afnemend licht

ik had hier niet mogen zijn
bij hun diepgevoelde aardse pijn
maar werd terug gehaald

de kleine nog in slaap
een lieve gaap hij lacht
als ik hem kus voor het laatst

Dit gedicht werd geprint vanaf www.smsgedicht.nl