Als het mooiste gedicht een onbeschreven blad is
en het schoonste schilderij een lege spiegel,
als stilte de zuiverste muziek is,
wat is dan de zin van kunst?
Woorden zijn om mee te spelen
en de stilte schaakmat te zetten.
Kleuren en lijnen komen samen
om de wereld een nieuwe vorm te geven.
Wat roerloos was, wordt gewekt door ritme
en soms weerklinkt er in een melodie
een andere wereld, die heel ver weg is,
maar zich een ogenblik laat kennen.