Vreemd verward
mijn hoofd verzakt
mijn stem ontbreekt
het donker zwart
Haar lach bemind
de stem die wint
het vrij en eenzaam
verlaten kind
Het infaam gekant
mijn afasie land
in luisterend hart
in goede hand
Verbergt de stem
die ik niet ken
in ruime tijd
naar wie ik ben.