zij schreeuwen
loze kreten
die verwaaien
nooit begrepen
woorden die ooit
zin gaven aan leven
ik ben begonnen
met luisteren in de
stilte van niet weten
daarna fluisteren
om de vaste cirkel
rustig te doorbreken
inspreken was
de trigger zonder
echt te preken
met het bespelen
van emoties kregen
wij oneliners op zicht
voor het doel heiligt
middelen zijn wij
toen gezwicht
het heeft helaas een
kudde opgeleverd van
naamlozen zonder gezicht