Mijn ziel mijn hoofd
Die leugens geloofd
Ik stond op springen
Alleen voor de dood
Geen touw geen trein
Geen spoor te klein
Alleen een vonk
Die doofd de pijn
Te laat, het gaat
Ik beroof een daad
Wat niet verteld
Maar in kranten staat
Tis kwijt, ik heb spijt
Een gegeven feit
Dat ik niet winnen kan
Van deze strijd
Tis laat, het gaat
Ik beroof een daad
Wat niet meer een indicent is
Maar over het leven gaat
Uitzichtloos, de witte roos
Verwelkt en op de doos
Waar ik het niet meer weet
En voor altijd het einde koos