ik speel
met licht
op je gezicht
laat schaduwen
dansen in nog
onbekende kansen
altijd was er
contrast dat alles tot
zachte proporties bracht
in dat vage schijnen
konden er ongezien
zaken verdwijnen
nu uitgelicht
laten liefde en pijnen
hart en ziel schijnen
kon je gezicht dromen
maar de realiteit
geeft een andere kijk
zelfs je huid
kleurt in ontbloot
verlegen schaamrood