schichtig
keken mensen op
waren kapot
geslagen in hun
lethargie van
teveel info
zij schermden af
konden de
conclusies niet
meer behappen
omdat zij te erg
voor woorden waren
in vreselijke
existentiële pijn
zonder kans op
verlichting of
mogelijke escape
zonder delen en
troosten want de
dood is nergens
van op de hoogte
enkel het gebeuren
rouw en passie van
binnenuit treuren
in deze finale
zonder perk
en paal is het ineens
met ons totaal
gedaan geen omkijk
voor ons allemaal