ik zag
hoe jij al
voorzichtig
je passen nam
keek waar jij
je voeten zette
op een vrije
plaats tussen
de takjes van
herfststruiken
want onder
het droge blad
waren de eerste
krokussen in alle
rust aan het ontluiken
je hand
stuurde mij in
samen ontwijken
omdat wij zo lang
mogelijk naar
deze nu nog
bijna verborgen
eerste lentebloeiers
in alle rust
konden kijken