Wil me er niet meer druk over maken.
Niet meer stressen over ''shit wat moet ik nu doen''.
Er komt een tijd dat het over is en die tijd is zojuist aangebroken.
Heb zo vaak geprobeerd het vol te houden maar het gaat niet meer.
''Het gaat niet''. Dat is wat ik elke keer zeg, maar me niet aan hou.
''Ik ben er klaar mee'' is wat ik nu voor de zoveelste keer herhaal.
Maar niks komt ervan neer..
Het is moeilijk om diegene achter te laten.
Moeilijk omdat ik al me shit met haar deel.
Ze weet me leven maar toch weet ik dat het niet goed is.
Ze fokt met me, en toch blijft ik haar vergeven.
Hoe kan je diegene achter laten?
Die ene, waar je zoveel om geeft,
zoveel van je weet en zoveel mee beleefd ? ...