Vreemdgaan..

Vreemdgaan..

Het is zo'n klein woordje en het lijkt zo onschuldig.
Maar toch is het gebeurd..

Toch heb ik me laten gaan en m'n gevoelens onderdukt.
Op dat moment even weg, weg van de werkelijkheid.

Maar nooit gedacht, aan zo'n eind.
Kom je terug of blijf je weg..

Laat je me nu gaan of zul je toch nog bij me staan.
Er is nu geen andere uitweg meer.

Onze tijden samen zijn voorbij.
Maar de herinnering zal altijd blijven...