Simon

Ik huil om de stilte na jouw bestaan,
het verdriet, dat er geen afscheid was
Ik huil omdat jij zo eenzaam bent gegaan,
omdat de dood jou zo plotseling heeft verrast
Ik huil om jou, die zo van het leven hield,
de zon en de warmte op jouw gezicht
Ik huil, want jij leefde intens en zo bezield,
nu leef je verder in mijn gedicht
Ik huil om jou, door de dood gevangen,
en voel de leegte van geen afscheid
Ik huil om de pijn van mijn eindeloos verlangen,
alleen mijn tranen volgen jou in de eeuwigheid.
Simon, ik hou van je.