Stop met snijden!

Het lijkt allemaal zo gewoon.
Je hebt pijn en pakt het mes.
Je begint te snijden.
Het bloed kalmeert je.
Je kijkt erna en voelt je rustig.
Je voelt je sterk.
Je voelt dat je het weer aankan.
Maar kijk eens naar je arm...
Vind je dit nu echt zo gewoon?
Ben je er nu ook echt blij mee?
Denk je dat je nu verder kan?
Kijk er eens goed naar.
Dit is toch niet gewoon.
Je maakt jezelf kapot.
Ook al denk je dat het steeds gewoner wordt.
Je ziet steeds meer mensen die het doen.
Denk eens na over jezelf en de rest.
Aan wat ligt het nou?
Toch echt niet aan het mes.
Iedereen sluit zich van elkaar af.
Niemand praat meer over zijn problemen.
We maken elkaar steeds meer kapot.
Dit kan zo niet meer langer??