Eventjes een moordenaar..

Hardnekkig wenste ik
dat je zou verdwijnen
dat jij, met je minachting
nooit meer zou verschijnen

Uitputtend bleef ik hopen
dat je me niet langer meer pijn kon doen
dat jij, met je grote handen en je harde woorden
mij nooit meer kon bezeren

Hoopvol bleef ik wensen
dat je op een ochtend weg zou zijn
maar jij, jij bleef me kleineren en slaan
mijn hart brak van pijn

Midden in de nacht
ben ik naar je toe geslopen
met een pistool op je gezicht
ben je naar me toe gekropen

Een harde knal
en eindelijk rust in mijn hoofd
jij kon mij niet verdragen
dus heb ik jou van het leven beroofd

Vannacht was ik eventjes een moordenaar
en heb ik je eindelijk vermoord
helaas was alles maar een droom
Pas maar op, want mischien wordt dit ooit eens waar...