Jij hebt mij kapot gemaakt

Soms denk ik, waarom?
Waarom dit allemaal zou kunnen gebeuren.
Waarom deed je het me aan?
Ik had je niks misdaan.
Ineens,
krijg ik spijt, spijt, allemaal voor jou.
Omdat ik nog steeds van je hou.
Diep van binnen. Een deel van m'n hart is van jou.
Maar ik krijg geen enkel stuk, geen stuk, van jouw hart.
Laat me vallen als een baksteen.
Een baksteen is hard.
Maar toch viel het in duizend stukjes.
Jij hebt me kapot gemaakt. Maar ik hou nog van jou.
Zoveel, een deel van m'n hart is helemaal van jou.
Maar ik kan het nog steeds niet geloven.
Wat jij me aandeed doet niemand.
Hoe jij mij gebruikte, deed pijn. Heel veel.
Daar ben ik kapot gesprongen.
Kapot gesprongen van de pijn.
Ik weende,treurde, allemaal voor jou.
Moest ik dat wel doen?
Sorry, ik kan je nooit meer vergeven,
want dit heeft me echt geraakt, deze fout is gewoon niet te vergeven.
Laat mij nu met rust.
Alstublieft, dit is de enige manier om jou te vergeten.
Maar na al die foutjes hou ik nog steeds van jou. Ik weet niet waarom.
Maar ga nu alstublieft weg.
Zo krijg ik je uit mijn gedachten.
Dank u, voor alles wat je me aandeed.
Maar, dag. En hopelijk niet tot later.