Een wereld die was

stilte wordt voelbaar
als de verre geluiden
van een wereld die was
zijn verdwenen

ineens fluistert gras
spreken struiken
hun dialoog met de wind
hoor blaadjes zacht wuiven

in deze enclave van rust
is nog plaats voor het
kreunen van oude kastanjes
behangen met donkergroen loof

kom we gaan weg uit
de kakofonie van de wereld
terug naar het sprookje
van voelbare stilte en rust