In zilveren schalen

feest twinkelt weer
in zilveren schalen
kristal fonkelt speels
oude verhalen

kaarsen branden
vlammen warmen
maar niet voor
daklozen en armen

etalages vol met kerst
zijn voor hen niet weggelegd
de blijde boodschap wel
maar hun lach verdwijnt al snel

nog is er de stal
het wonder en de beesten
is dat wat onze welvaartsstaat
hen heeft te vergeven