Hoofd omhoog

ik heb geleerd om rechtop te lopen
hoe zwaar de last ook is
ik buig niet
mijn hart draagt de hoop

mijn geloof is sterk en ik draai me
van treurwilgen weg
het zijn net klaagmuren
je hebt er niets aan

ik zie een bijna oranje maan
met mijn hoofd geheven
zie bittere mensen om me
heen

klagen over de politiek, over
religie, vooral over zichzelf
ik loop rechtop en kijk in de
ogen van mensen

en ja hoor, soms zie ik daar
betrokkenheid in en voor alles
liefde
hoe zwaar hun last ook is.

hen hoor je niet.