Een laatste sterven

zag het water stromen
met op de oevers aangespoeld
restanten van gebroken dromen

vlijmscherp nog
oplichtend met kristallen flonkering
een laatste sterven in herinnering

gegidst door zon
kon ik het naderen en
openbaarde zich mijn vondst

de glazen torso van een vrouw
gehavend door een lange tocht
langs krib en smalle bocht

ooit blies een kunstenaar
haar inspiratievol het leven in
straalde zij in transparant bestaan

nog heeft zij haar doorzichtigheid
maar glamour en begeestering
zijn als dromen in de tijd vergaan