In vaag mineur

de lijnen
in je gezicht
laten je leven lezen

de tijd
heeft ze niet getekend
wel jouw boek gevuld

met jaren
waarvan de letters
plezierig zijn gekruld

of korte hoofdstukken
die vaak eindigen
in vaag mineur

naast periodieken
vol daadkracht
zonder oeverloos gezeur

je ogen schrijven
weinig meer
de inkt lijkt bijna op

maar als je lacht
spreken jouw lijnen
nog steeds hun warme kracht