In vlammend samenzijn

nog laait poëtisch vuur
en tatoeëert succes
in helder rood je ziel

jij geeft jezelf
kwetsbaar bloot
in vlammend samenzijn

maar wie voelt dadelijk
weer de pijn als stilte smeekt
om rust en even eenzaam zijn

omdat jij je sporen weer
moet vinden in het wad weg van
hectiek en bulderend gelach

niets is vergaan
want onder grijze as smeult
weer de inspiratie voor de nieuwe dag