Het blauw perspectief

wolken pakken samen
verduisteren in vele talen
het blauw perspectief

naamlozen roepen
de wind te gaan liggen
proeven de stilte van angst

hun bewegen wordt gedreven
door een passie voor gaan en
stormenderhand overspoelen

nog maakt het niet uit
land en plaats om het even
voor slaap eten en leven

maar gezichten herkennen
baarden uit het chaotische daar
waar handen baden met eigen god

ook in den vreemde
vermoorden islambroeders elkaar
blijft het geloof hun eigen strop